Eflatun

Tepeleri arşın arşın..

İstanbul beni alsın, alsın…

Soğuktur suları boğazın,

Ateşler yansın, yansın…

Bir bulut geliyor önünü kesiyor ayın

Kesiyor deliyor içinden geçiyor karanlığın.

Şarkıları dingin aşkımın, yanıyor ışıkları karşının.

Ah, o sevgili!

Arnavutköy’de alsın canımı, alsın.

Işıkları loş evlerin vitrinlerinde sessiz haykırışlar

Direniyor ötede yalnızlığa, öksüz kediler

Ortancalar açıyor yüreğime,

Eflatun… eflatun…

Gözleri mahmur mahmur,

Saçları bin dokuz yüz seksen dokuz…

Limonata satan çocuklar,

Yokuşlarında Arnavut’un…

Son kez gülüşüne bakıyor gözlerim.

Bir son defa dudaklarım dudaklarının.

Korkuyor ellerim dokunmaya narin vücuduna.

Ah, o sevgili!

Arnavutköy’de alsın canımı, alsın.

Işıkları loş evlerin vitrinlerinde uzak anılar

Direniyor ötede yalnızlığa, öksüz kediler

Ortancalar açıyor yüreğime

Eflatun… eflatun…