Gülüyorum

Oct 4

Bence güzel şiir yazmak değil marifet olan

Bence en güzel şiir başkalarının kendilerince anlam kattıkları ama aslında hiç alakası olmayanlardır

Bence biraz gizli olmalıdır bazı şeyler

Çektiğin acılar, aşık olduğun insanlar, nefret ettiğin şeyler ve bence biraz da kollarında açtığın yaralar çocukken

Çok uzak olmayan bi gelecekte uyandığında hüzün duyuyorsan geçmişe

Biraz tatsız olabilir sabahların

Ama belki bugün güzel bir şey olur diye yaşamaya devam edeceksin

Ve her gün bunu diyeceksin ve bunu sen de bileceksin ki o gün hiç gelmeyecek

Ama ne olur ne olmaz bekleyeceksin, kendini seveceksin çünkü seni senden başkası kollamıyor bu hayatta

Karanlık gecelerle arkadaş olacaksın ve şarkılar yazacaksın Karanlığın Aydınlığı adında

14 yaşında hayallere daldığın o geceler karanlık olmasaydı kendinle yalnız kalamayacaktın

Ya da seni ağlatan insanlar olmasaydı şiirler yazamayacaktın ya da yazacaktın ama çiftetelli oynatan cinsten

Ben ağlatmak istiyorum insanları çünkü ben hiç ağlayamıyorum

Ağlıyorum ama karanlık gecelerde, çünkü o beni anlıyor ve bana sımsıkı sarılıyor

Dapdar bi kutu içinde sıkışıp nefes alamadığını hissettiğinde kendini ona bırakıyorsun

Güneş gibi doğuyor kalbine... işte bu Karanlığın Aydınlığı

Yalnızlığı seveceksin yalnız olmayı tercih edeceksin ve yeni şeyler deneyeceksin hayatında

Dünyaları gezeceksin, insanların dünyalarını... uzaktan ve sessizce

En önemlisi kendin olacaksın uzak diyarlarda, çünkü yenisin o topraklarda

İster deli gibi davran, ister çırılçıplak dolan etrafta

Id ego super ego ne ki senin özgürlüğünün yanında

Özgür olacaksın bu dünyada ve öncekinde ve sonrasında

Baban sana kızacak, annen seni yargılayacak bilmeden

Sesini kesecekler korkutacaklar ve dilin tutulacak ve dünyaya ilk “merhaba”nı bağıra çağıra söyleyemeyeceksin

Kimse gerçek seni bilmeyecek

Birileri anlayacak ama sormayacak, birileri anlayacak ama kabul etmeyecek, birileri anlayacak ama anlamak istemeyecek ve birileri...

Yok olup silinmek isteyeceksin bu hayallerin toprağın altında yaşatıldığı sevgisiz kalpsiz insanların

arasında

Ama onlar hep orada duracak

Kıyamet de kopsa onlar seni yargılamaya devam edecek

Ama sen bir kuş gibi özgürsün

Sen ağlamak istiyorsun bağıra çağıra

Sen kendi içinde hapsolmuş bir küçük çocuksun

Özgürlüğe koşmak isteyen

Ama sen zaten özgürsün

Özgür olmayan şey insanların fikirleri

Ölüyorsun

“Ölüyorum

Kurtarın beni yalvarıyorum

Kendim olmak istiyorum

Herkesin beni sevmeye devam ettiği Herkesin beni bana bıraktığı

Herkesin bana sarıldığı

Herkesin bana ters gözle bakmadığı

Herkesin bana güzel çiçekli bahçeler bıraktığı

Bir dünya istiyorum”, diye haykıracaksın

“Ölüyorum

Öldürüyorsunuz

Ölüyorum

Öldürülüyorum”

Öldürüyorsun Kendini

“Ama hayallerim benim güneşim...

Her şeyden vazgeçsem de...

Kendimden bile” diyeceksin hıçkıra hıçkıra

“Karanlık güneşim...

Karanlık bir güneşim...

İçinden ağlayıp dışından kahkahalar atan bir yalancı

Yorgun ve hasta”

Gül

Gülüyorsun

Yalvarmaya devam edeceksin “Kurtarın kalbimde hapsolmuş çocuğu Korkmasın daha fazla!”

Korkma

Korkma ben burdayım

Ben benimleyim

Ben ve ben

Artık yalnızlık yok

Yalnız olmayı istemek var

Eren Can ERÇİN

Gülüyorum

Sunflower Fields

Golden Hour