Sensizliğin Sessizliği

Korkutan değil beni gül bahçemde solmuş sen

Denizimin tuzunu bastığım iyileşmez kalp yarası

Korkutan değil beni yüksekliği uçurumunun meltemli vadimizin

Aramızda açılan mesafeler her geçen gün, unuttuğun özlemim

Sen, nasır tutmuş bedenime yamanmış el işi oyam

Yazımın gölgesi, kışımın ateşi

Sen, gözlerimin yaşını elmas gibi eşsiz oyan

Beni benle bırakan,

Ah bu sensizliğin sessizliği

Korkutan değil beni unutup gitmen sana yanan ateşimi

Sönmediğini görmemen, alev alev yanışını hala

Korkutan değil beni dönmemek üzere gitmiş olman ellerimden kayıp

Tüm güzelliğinle açman ihtimali, başkalarının bahçelerinde

Neydi suçum bilmeden tutuklu kalmış ruhum

Soğuk duvarlar, paslı demirler

Kalbim boynuna yakut bir gerdanlık 

Beni benle bırakan,

Ah bu sensizliğin sessizliği